همبستگی بین نگرش نسبت به امور مذهبی و افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم، سال 1387

زمینه و هدف: امروزه افسردگی علت اصلی ناتوانی در سراسر دنیا محسوب می‌شود که شیوع آن در بین دانشجویان 64-10% گزارش شده است. پژوهش‌های مختلف بیان‌گر این مسئله می‌باشد که بهره جستن از رویکردهای مذهبی، نقش کارآمد و مؤثر در درمان اختلالات روانی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین نگرش نسبت به امور مذهبی و افسردگی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 250 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم توسط 3 پرسشنامه‌ی مشخصات دموگرافیک، افسردگی بک و نگرش نسبت به امور مذهبی، مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای ‌دو، من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی‌داری 05/0P< تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: در این پژوهش 8/44% از نمونه‌های مورد مطالعه، بدون افسردگی، 2/37% افسردگی خفیف، 8/14% افسردگی متوسط، 8/0% افسردگی شدید و 4/2% افسردگی خیلی شدید داشتند. هم‌چنین بر اساس مقیاس مذهبی 82% از نمونه‌های مورد مطالعه نگرش مثبت و 18% دارای نگرش منفی بودند. بین افسردگی و نوع نگرش همبستگی معکوس و معنی‌داری مشاهده شد؛ به طوری‌که با افزایش نگرش مثبت، افسردگی نیز کاهش می‌یافت (02/0>P). نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت باورها و اعمال مذهبی در سلامت روان، استفاده از این ظرفیت‌ها در برنامه‌ریزی اقدام‌های بهداشت روانی به خصوص در مورد جوانان توصیه می‌شود.